ಹಿಮ ಕರಗಿದ ಬಳಿಕ
ಹಕ್ಕಿಯ ಇಂಚರದಲ್ಲಿ, ನೇಸರನ ಕೆಂಪಿನಲ್ಲಿ , ಹಿಮದ ತಂಪಿನಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು ನನ್ನ ಅಪ್ಪಿಹುದು ಗೆಳೆಯ
ಬಾಳಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾಧುರ್ಯವ ತುಂಬಿದವ ನೀನೇ ಇನಿಯ
ಕನಸುಗಳ ಬಳ್ಳಿ ಮುರುಟಿತು ಹೇಗೋ
ಕಳೆದು ಹೋದೆ ನೀನು , ಮರೆತು ಮರೆಯಾದೆ ಏಕೋ ,
ಮೇಣದಂತೆ ಕರಗುತಿಹೆನು ನಾನು
ಒಲವ ಜ್ವಾಲೆಯ ನಿರಂತರ ಉರಿಸಿಹೆನು ನಾನು
ಪ್ರೀತಿಯ ಅಮಿತ ಹಿತವ
ನಿನಗಾಗೆ ಕಾಯ್ದಿರಿಸಿಹೆನು ನಾನು
ಮನಸು ಕರಗದೆ ನಿನಗೆ , ನೆನಪುಗಳು ಕಾಡದೆ ನಿನಗೆ
ಕಂಡರೂ ಕಾಣದಂತೆ ,
ನಿರ್ಜೀವ ಕೊರಡಾಗಿಹೆ ನೀ ಹೀಗೇಕೆ ?....
ಹಿಮ ಕರಗಿದ ಬಳಿಕ , ಕತ್ತಲು ಕವಿದ ಬಳಿಕ ..
ತೋರುವೆ ಯಾರಿಗೆ ಆ ಪ್ರೀತಿಯ...
ಕಾಲ ನಿಂತ ಬಳಿಕ ....?
-ಪ್ರಜ್ಞಮಾಲಾ
