ವಿದಾಯ
ಬೆಸುಗೆಯು ಇದು ಸಂಕೋಲೆಯಲ್ಲ . . .
ಕಾಳಜಿಯು ಇದು ಕಡಿವಾಣವಲ್ಲ . . .
ಪ್ರೀತಿಯು ಇದು ಸಂಶಯವಲ್ಲ. . .
ಹುಸಿಗೋಪವಿದು ಬಿಗುಮಾನವಲ್ಲ . . .
ನಿನಗಾಗೇ ಮಿಡಿಯುವ ಹೃದಯವಿದು ,
ನನ್ನೀ ಒಲವು ಬತ್ತುವುದಿಲ್ಲ . . .
ಬದಲಾಯಿತು ಹೇಗೆ , ಏಕೆ ನಮ್ಮೀ ಬಂಧ ?
ಆತ್ಮೀಯವೆನಿಸಿದ ಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಲ ಹರಣವೆನಿಸಿದವು
ಮಾತು ಕಿರಿ - ಕಿರಿಯಾಯಿತು,
ಮೌನವೂ ವ್ಯರ್ಥವಾಯಿತು . . .
ಮೌನವೂ ವ್ಯರ್ಥವಾಯಿತು . . .
ನಾಟಕವೆನಿಸುತಿದೆ ಮಾಡುತಿರುವ ಪ್ರಯತ್ನವೆಲ್ಲವೂ ನಿನಗೆ . . .
ಉಸಿರುಗಟ್ಟುತಿದೆಯೇ ಈ ಸನಿಹತೆಯು ನಿನಗೆ ?
ಉಸಿರುಗಟ್ಟುತಿದೆಯೇ ಈ ಸನಿಹತೆಯು ನಿನಗೆ ?
ಬದಲಾಯಿತು ಹೇಗೆ ನಮ್ಮೀ ಬಾಂಧವ್ಯವು ನಿನಗೆ ?
ಪ್ರೀತಿಯು ನನ್ನದು , ಪಾಶವಲ್ಲ ,
ಬೇಡಿ ಪಡೆಯಲಾರೆ , ನನ್ನ ಒಲವು ನಿಕೃಷ್ಟವಲ್ಲ . . .
ಅಗಣಿತ ಸಮ್ಮುದ ಕ್ಷಣಗಳ ಕೊಟ್ಟವನು ನೀನೇ ,
ನೆನಪುಗಳ ಬುತ್ತಿಯಲಿ ಕಹಿಯ ತುಂಬುತಿರುವವನು ನೀನೇ . . .
ಬದಲಾವಣೆಯ ಹರಿಕಾರನೂ ನೀನೇ . . .
ದೂಷಿಸಿ , ದೂರ ತಳ್ಳುತಿರುವವನೂ ನೀನೇ . . .
ಮನಸಿಲ್ಲದ ಮನಸಿನಿಂದ ಮನಸಿನಲಿ
ಮನೆಯ ಮಾಡಿದೆ ಏಕೆ ನೀನು? . . .
ಒಡೆಯುತಿರುವೆ ನಮ್ಮ ಒಲವ ಆಶಾ-ಸೌಧ,
ನಿರ್ದಯಿಯಾದೆ ಇಷ್ಟು ಏಕೆ ಇಂದು ? . . .
ಬೇಡ ಗೆಳೆಯ ,
ಸಾಕು ಮಾಡು ಈ ಕೋಪ -ಈ ತಾಪ . . .
ಕಟ್ಟಿಹಾಕಲು ನಾನ್ಯಾರು. . .
ನಿನ್ನ ಖುಷಿಗೆ ಕಲ್ಲು-ಹಾಕುವ ಕ್ರೂರಿ ನಾನಲ್ಲ . . .
ನಗುವ ಬಯಸುವೆನೇ ಹೊರತು ನಿನ್ನ ದುಃಖವನಲ್ಲ . . .
ಈ ಅಪವಾದ ನನಗೆ ಬೇಡ . . .
ಮನೆಯ ಮಾಡಿದೆ ಏಕೆ ನೀನು? . . .
ಒಡೆಯುತಿರುವೆ ನಮ್ಮ ಒಲವ ಆಶಾ-ಸೌಧ,
ನಿರ್ದಯಿಯಾದೆ ಇಷ್ಟು ಏಕೆ ಇಂದು ? . . .
ಬೇಡ ಗೆಳೆಯ ,
ಸಾಕು ಮಾಡು ಈ ಕೋಪ -ಈ ತಾಪ . . .
ಕಟ್ಟಿಹಾಕಲು ನಾನ್ಯಾರು. . .
ನಿನ್ನ ಖುಷಿಗೆ ಕಲ್ಲು-ಹಾಕುವ ಕ್ರೂರಿ ನಾನಲ್ಲ . . .
ನಗುವ ಬಯಸುವೆನೇ ಹೊರತು ನಿನ್ನ ದುಃಖವನಲ್ಲ . . .
ಈ ಅಪವಾದ ನನಗೆ ಬೇಡ . . .
ಹಾಡಿಬಿಡುವೆ ಮುಕ್ತಾಯ ಈ ಅನುರಾಗಕೆ ,
ದೂರ ಸರಿದು , ಮರೆಯಾಗುವೆ
ನಿನ್ನ ಒಲವ ಪರದೆಯಿಂದ,
ನಿನ್ನ ಒಲವ ಪರದೆಯಿಂದ,
ಅಳಿಸಿಬಿಡು ನನ್ನ ನಿನ್ನಿಚ್ಛೆಯಂತೆ,
ನಿನ್ನ ಬಾಳ ಪುಟದಿಂದ. . .
ನಿನ್ನ ಬಾಳ ಪುಟದಿಂದ. . .
ವಿದಾಯವು ನಿನಗೆ . . . ಶುಭ-ವಿದಾಯ . . .
ಎಲ್ಲೇ ಇರು . . .
ಸುಖದಿಂದಿರು ,
ಹಾರೈಕೆಯು ನನದು . . .
ಹಿಂದುರಗಲಾರೆ ಇನ್ನೆಂದೂ . . .ವಿದಾಯವು ನಿನಗೆ ,
ಇದುವೇ ನನ್ನ ಶುಭ-ವಿದಾಯ . . .
-ಪ್ರಜ್ಞಮಾಲಾ