"    ಮನಸು    ಕೋಲಾಹಲದ    ಕಡಲಾಗಿದೆ ...    "

ಕಾಲನ ಆಟಕೆ, ಭಾಗ್ಯದ ಕುತಂತ್ರಕೆ,

ಕಪಟ ನಗು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ರಾರಾಜಿಸುತಿದೆ ....

ವಾಸ್ತವದ ಜ್ವಾಲಾಗ್ನಿ ಕನಸಿನರಮನೆಯ ಸುಡುತಿದೆ ...

ಕಣ್ಣೀರ ಸಾಂಗತ್ಯ  ನಿತ್ಯ ಸುಖ ನೀಡುತಿದೆ ...

ಆದರೂ ...

ಎದೆಯ ಗೂಡಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ತಂಗಾಳಿಯಾಗಿ, 

ನೆನಪುಗಳು ವಿಕೃತ ಮುದ ನೀಡುತಿವೆ,

ಕ್ಷಣವೂ  ... 

ನಿಲುಕದ ಆ ಸಹ-ನಿಗೆ ಮನ ಮಿಡಿಯುತಿದೆ ...

ಈ ಬಂಧನವ... ಆ ಬೆಸುಗೆಯ ಮರೆಯಲಿ ಹೇಗೆ?..

ಸಹಜತೆಯ "ಇಂದಿನಲಿ", ನೆನ್ನೆಯ ನೆನಪುಗಳ ಅಳಿಸಲಿ ಹೇಗೆ ?..

ಭಾವಗಳ  ದ್ವಂದ್ವದಲ್ಲಿ , ಇಂದೇಕೋ ಮನಸು  ಧುಮುಗುಡುತ್ತಿದೆ...