"ನಿಶಿತ ಈ ನಿಶೀಥ " ( ನಿಶಿತ=ಹರಿತವಾದುದು, ನೋವನೀಯುವುದು ; ನಿಶೀಥ= ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ )

ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯು ಹಿಂದೆ ಕಳೆದುಹೋದ ದಿನ ಹಾಗೂ ಮುಂಬರುವ ನವೀನ ದಿನ ಗಳ ನಡುವಿರುವ ಸೇತುವೆ ಇದ್ದಂತೆ .
ಇಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯು , ಗೊಂದಲಗೊಂಡ ("ಅತ್ತ ದರಿ, ಇತ್ತ ಪುಲಿ " ಯಂತಹ) ಸಂದಿಗ್ಧ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರುವ ನಮ್ಮ ಚಿತ್ತವನ್ನು ಹೋಲುವುದು ,
ಮಧುರವಾದ, ಮುಂದೆಂದೂ ಬರದ  ಹಿಂದಿನ ನೆನಪುಗಳ"ಕಲ್ಪನಾಲೋಕದಲ್ಲಿ " ಲೀನವಾದರೆ  ಮನಸಿಗೆ, ನಮ್ಮ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಆಗುವ ತೊಂದರೆಗಳು
                                                 ಹಾಗು  
ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ    ಮುನ್ನಡೆದರೆ , ಮುಂಬರುವ ಅನಿಶ್ಚಿತ ಸಂದರ್ಭಗಳಿಗೆ ಹೆದರುವ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುವುದು .
ಶಶಿಯು ಇರುಳ ಕತ್ತಲನ್ನು ತೊಡೆದು ಬೆಳದಿಂಗಳ  ಸೊಬಗು ನೀಡುವಂತೆ , ಪ್ರೀತಿ ಬಾಳ ಸುಧಾಂಶು .....
ಪ್ರಿಯತಮನೇ "ನೀನು ನನ್ನನ್ನು  ಮರೆತುಬಿಡು" ಎಂದು ದೂರವಾದಾಗ  ದಿಗ್ಗೆಡಿಸುವ  ನೋವು ......

"ನಿಶಿತ ಈ ನಿಶೀಥ "

















"ಯಾರಿಂದಲೂ ಯಾರಿಲ್ಲ ,
ಜಗವೆಲ್ಲಾ ನೀನೇ ಅಲ್ಲ . . ."
ನಿನ್ನೀ ಮಾತು  ಗುಂಯ್ ಗುಡುತ್ತಿದೆ
ನನ್ನ ಮೈ-ಮನದಲ್ಲಿ   . . .

ಛಿದ್ರಗೊಳಿಸಿದೆ ಏಕೆ,
 ನೀನೇ ನನ್ನೊಳಗೆ ಬೆಳೆಸಿದ್ದ  ಒಲ್ಮೆಯ ಪರದೆಯನು?
ಸವೆಸಲಿ  ಹೇಗೆ ನನ್ನೀ  ವ್ಯಥೆಯ  ಬದುಕನ್ನು  ?

 ಮೈಮರೆತರೆ, . . .  ಸೆಳೆಯುವುದು 
ಭ್ರಮೆಯ "ರೇ" ಪ್ರಪಂಚ    . . .
ಸರ್ವನಾಶವೇ ಅದರ ಘೋರ ಅಂತ್ಯ 

ಮುನ್ನಡೆದರೆ  ... ಹೆದರುತಿದೆ ಜೀವ
ಎದುರುಗೊಳ್ಳಲಿ ಹೇಗೆ ನಾನೊಬ್ಬಳೆ ....
ನೀನಿಲ್ಲದ  ಆ ನಿಬಿಡ ಲೋಕ ?


ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲವೇ
ನನ್ನ ಮೂಕವೇದನೆಗೆ . . .?
ಶಶಿಯೇ  ಇಲ್ಲವೇ
ನನ್ನೀ ಬಾಳ ಶರ್ವರಿಗೆ . . .?
ಇದೇ ನಿನ್ನ ಕಾಣಿಕೆಯೇ ,
ಕಪಟವಿಲ್ಲದ ನನ್ನ ಭಕುತಿಗೆ  . . .?

      -ಪ್ರಜ್ಞಮಾಲಾ